Ik heb er net een uurtje "wat zou supernanny doen?" opzitten.
Hoe het begon:
Sienna wou nog wat water in bed, kreeg de antilekbeker open en was doornat, ik heb haar dus een droge pyama aangedaan en een dekentje gegeven (want de slaapzak was ook kletsnat en al mijn andere slaapzakken zijn te warm)
hoe het verder ging;
Binnen de twee minuten was Sienna haar bed al uitgeklommen en Amber deed natuurlijk lustig mee. Amber slaapt al bijna twee jaar in een groot bed zonder slaapzak en die was er dus nog nooit uitgekomen maar vandaag gingen alle remmen los. Ik hun dus terug in bed gezwierd zonder veel poespas en dat wel een tiental keer. Maar ze bleven zoveel lol hebben! Toen ben ik dus maar gaan klinkhangen zodat ze hun kamertje niet uitkonden. Nog steeds de grootste lol. Bij hun, he, niet bij mij! Bij mij groeide de ergernis. Wat is dat vermoeiend op het eind van de dag!
hoe het eindigde:
Een dik uur later liggen ze eindelijk te slapen elk in hun eigen bed. Oef!
In ons nieuw huis wilden we Sienna ook in een gewoon bed laten slapen. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven, maar ik vrees ervoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Best wel grappig, als je natuurlijk niet zelf aan de klink moet gaan hangen.
Groetjes.
hihi, ik heb gewoon een deurhekje. (eigenlijk omdat Jona niet al slaapwandelend zou gaan rondspoken) Maar ik moet dus niet gaan klinkhangen. Want zelf als je gaat klinkhangen weten ze toch weer dat ze je 'vast' hebben en dat neemt gelijk weer wat macht van je weg.
ik ben benieuwd wat de overstap naar een gewoon bed zal geven ;-)
Ik vind het ook best wel grappig als ik het je zo zie vertellen.
Maar ik weet heel zeker dat ik het, als ik het zelf zou meemaken, net zo ergelijk zou vinden al jij...
Een reactie posten